Volgens een onderzoek van de Mayo Clinic uit 2021 hebben 6 op de 10 artsen minstens één uiting van burn-outsymptomen gemeld. Dit aantal is het hoogste dat is gerapporteerd in de afgelopen 10 jaar dat het onderzoek is uitgevoerd en weerspiegelt een gezondheidszorgsysteem dat grote veranderingen nodig heeft. Dit betekent dat burn-out bij zorgpersoneel de afgelopen jaren de belangrijkste zorg is geworden in zorginstellingen.
Nu de gezondheidszorg lijdt onder dramatische veranderingen (AI-verstoring, beleid en regelgeving, cyberbeveiliging en gegevensbescherming), was het slechts een kwestie van tijd voordat de organisaties die zorg leveren de gevolgen begonnen te ondervinden van een algeheel gecompromitteerd systeem.
Zorgverleners met een burn-out zitten gevangen in een gevaarlijke vicieuze cirkel. Niet alleen kan hun slechte gezondheidstoestand leiden tot een toename van medische fouten, maar dergelijke fouten kunnen hun burn-out nog verergeren, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat die de veiligheid van de patiënt in gevaar brengt. Studies van het Agency for Healthcare Reasearch and Quality (AHRQ®) hebben de correlatie aangetoond tussen de burn-out die clinici rapporteren en de daaropvolgende zelfgerapporteerde medische fouten.
Hoe burn-out eruit ziet bij personeel in de gezondheidszorg
Burn-out uit zich in symptomen zoals emotionele uitputting, depersonalisatie en een diep gevoel van ineffectiviteit. Deze symptomen kunnen een dramatische invloed hebben op het vermogen van zorgverleners om zorg te verlenen, wat leidt tot een afname van de tevredenheid van patiënten en een aangetast zorgsysteem.
Een te hoge werkdruk en onvoldoende ondersteuning door zorgorganisaties zijn aangewezen als belangrijke factoren die bijdragen aan het verhoogde risico op fouten, wat de systemische aard van het probleem benadrukt. De emotionele belasting van zorgmedewerkers, gekenmerkt door gevoelens van afstandelijkheid en cynisme ten opzichte van patiënten, heeft een directe invloed op de kwaliteit van de zorg en ondermijnt de effectiviteit van het zorgteam.
Luisteren, leren, plannen…herhalen
We leven in een tijd waarin het welzijn van het personeel in de gezondheidszorg net zo belangrijk is als de zorg die ze verlenen. Proactieve maatregelen van ziekenhuizen en leidinggevenden in de gezondheidszorg om feedback van het personeel te verzamelen en te analyseren zijn essentieel voor het ontwikkelen van een veiligheidscultuur in het ziekenhuis. Door regelmatig enquêtes en open forums te organiseren, ontstaat er een directe communicatielijn tussen het personeel en het management, zodat zorgen over werkdruk, geestelijke gezondheid en werkomgeving niet alleen worden gehoord, maar ook direct worden aangepakt. Deze proactieve houding toont een betrokkenheid bij het cultiveren van een ondersteunende en responsieve werkcultuur, waardoor de organisatie zich snel kan aanpassen aan de veranderende behoeften van het personeel.
Reflecteren op het Vivian Report van 2022 onthult overtuigende inzichten in de staat van ondersteuning op het gebied van geestelijke gezondheid en de waarde die wordt gehecht aan de inbreng van medewerkers in zorginstellingen. Een verontrustende 31% van de zorgprofessionals gaf aan zich niet gesteund te voelen door hun organisatie met betrekking tot hun geestelijke gezondheid, in tegenstelling tot de 29% die zich wel gesteund voelde. Hun rapport liet ook een significante kloof zien in de waardering van de inbreng van het personeel: 43% voelde zich ondergewaardeerd tegenover 26% die vond dat hun bijdragen werden gewaardeerd.
Met het verzamelen van gegevens in de vorm van inzichten moeten zorginstellingen actieplannen opstellen die zowel strategisch als flexibel zijn, met als doel de problemen die door hun personeel naar voren worden gebracht aan te pakken. De ontwikkeling van dergelijke plannen moet worden gevolgd door een regelmatige analyse van de impact ervan, waarbij verbeteringen in het welzijn en de werktevredenheid van het personeel worden beoordeeld. Latere onderzoeken kunnen dan de effectiviteit van geïmplementeerde acties meten, zodat ze voortdurend kunnen worden bijgesteld. Dit iteratieve proces zorgt ervoor dat zorgorganisaties niet alleen reageren op de huidige uitdagingen, maar ook toekomstige problemen voorkomen en een omgeving creëren waarin medewerkers zich gewaardeerd en ondersteund voelen.
AI om handmatig werk te verminderen
Bij het navigeren door de complexiteit van de moderne gezondheidszorg worden artsen vaak beperkt door de klok, met patiëntenconsulten van gemiddeld 10 tot 13 minuten. Dit is ver verwijderd van de ideale 30 minuten die deskundigen aanbevelen voor een grondig onderzoek en consult van de patiënt. Het grootste deel van de tijd van een arts wordt opgeslokt door administratieve taken zoals het invullen van toelatingsformulieren, het beheren van verzekeringsdocumenten en het uitschrijven van recepten. Deze onevenwichtige situatie vormt niet alleen een belasting voor artsen, maar brengt ook de kwaliteit van de patiëntenzorg in gevaar, waardoor er dringend behoefte is aan oplossingen om administratieve processen te stroomlijnen.
In het meest recente onderzoek, uitgevoerd door QuestionPro en ontwikkeld door Day One Strategy, ClinicAI Companions Report, waaraan meer dan 501 artsen uit de Verenigde Staten deelnamen, werd het potentieel van generatieve kunstmatige intelligentie (Gen AI) om de gezondheidszorg een nieuwe vorm te geven aan het licht gebracht. Een significante 57% van de ondervraagde artsen gelooft dat AI hen tijd kan besparen, waarbij de helft van de respondenten beweert dat het hen in staat zou stellen betere patiëntenzorg te leveren. Terwijl 51% heeft gezien dat AI wordt gebruikt voor patiëntdocumentatie, in hun eigen praktijk of elders, en 47% heeft de toepassing ervan gezien in de vorm van chatbots of virtuele assistenten.
Gen-AI, met zijn vermogen om mensachtige tekst te begrijpen en te produceren, bevindt zich in de voorhoede van deze technologische revolutie in de gezondheidszorg. Meer dan de helft van de artsen (51%) is optimistisch over het potentieel van AI om de zorg die ze aan patiënten verlenen aanzienlijk te verbeteren. Dit enthousiasme is geworteld in het vermogen van Gen AI om complexe administratieve taken te vereenvoudigen, behandelplannen af te stemmen op individuele behoeften van patiënten en gezondheidsresultaten te verbeteren. De integratie van AI in de gezondheidszorg moet echter zorgvuldig worden gereguleerd door zowel ziekenhuisbesturen als overheidsinstanties. Het op maat maken van AI-tools om te voldoen aan de specifieke behoeften van elk ziekenhuis en er tegelijkertijd voor te zorgen dat artsen een integraal onderdeel blijven uitmaken van de inzet en het gebruik ervan, is cruciaal voor het maximaliseren van de effectiviteit ervan.
Inlevingsvermogen van patiënten voor personeel in de gezondheidszorg
Empathie, het vermogen om de gevoelens van een ander te herkennen en te delen, is meer dan alleen een interpersoonlijke vaardigheid in een klinische omgeving. Empathie onderscheidt zich van medeleven en richt zich op het begrijpen van en omgaan met de emoties en ervaringen van patiënten, wat de weg vrijmaakt voor medelevend handelen.
Het belang van empathie gaat verder dan het opbouwen van een goede verstandhouding; het heeft een directe invloed op de tevredenheid van patiënten, het volgen van behandelplannen en algemene klinische resultaten. Patiënten die zich begrepen voelen, zijn meer betrokken bij hun zorg, wat leidt tot betere gezondheidsresultaten en minder rechtszaken, waardoor uiteindelijk de zorgervaring voor zowel patiënten als zorgverleners verbetert.
Ondanks het belang ervan ontbreekt dit essentiële element nog steeds in veel interacties binnen de gezondheidszorg, wat de noodzaak onderstreept van een systematische verschuiving naar een meer empathische zorgverlening.
Het cultiveren van een cultuur van empathie binnen organisaties in de gezondheidszorg vereist betrokkenheid op alle niveaus, met name van het senior leiderschap. Helen Riess, MD, heeft door haar werk en studies aangetoond dat empathie inderdaad kan worden aangeleerd en dat de verbetering ervan leidt tot betere patiëntenzorg.
In het onderzoek meldde meer dan de helft van de geobserveerde artsen dat hun empathieniveau de afgelopen jaren was gedaald. Toch waren er merkbare verbeteringen na gerichte empathietrainingsprogramma’s, zoals Consultation and Relational Empathy (CARE).
Hoewel de veranderingen statistisch niet significant waren, was er een positieve verschuiving in het tonen van empathie bij getrainde clinici in vergelijking met de artsen in de controlegroep. Empathie moet ingebed worden in de structuur van de gezondheidszorg, met leiderschap dat empathisch gedrag laat zien, empathie tot een criterium maakt in aanwervings- en inwerkprocessen en ervoor zorgt dat het invloed heeft op erkennings- en beloningssystemen.
Deze top-down benadering is cruciaal voor het creëren van een omgeving waarin empathie wordt gewaardeerd en toegepast in alle interacties met patiënten.
Het implementeren van een cultuur van empathie in zorgomgevingen hoeft geen overweldigende taak te zijn. Eenvoudige, uitvoerbare stappen kunnen een aanzienlijk verschil maken bij het verbeteren van de patiëntervaring. Zo kan het opnemen van empathievragen op intakeformulieren voor patiënten, zoals vragen hoe een patiënt het liefst aangesproken wil worden of wat zijn of haar belangrijkste zorg is voor het bezoek, vanaf het begin een toon van respect en aandacht zetten.
Patiënten betrekken bij het zorgontwerp en de besluitvorming zorgt ervoor dat het gezondheidszorgsysteem inspeelt op hun behoeften en ervaringen. Door maatregelen als deze te nemen, kunnen leidinggevenden en personeel in de gezondheidszorg overschakelen op een meer empathische, patiëntgerichte benadering van zorg, waarbij het belang van het begrijpen van en inspelen op de individuele behoeften van elke patiënt wordt versterkt.
Conclusie
Burn-out bij zorgpersoneel is een van de grootste uitdagingen binnen de gezondheidszorg in de VS, wat wijst op een grote behoefte aan systemische verandering om het welzijn te waarborgen van degenen die in de voorste gelederen van de patiëntenzorg staan. Om dit probleem aan te pakken, moeten organisaties in de gezondheidszorg prioriteit geven aan het luisteren naar en reageren op de zorgen van hun personeel, met name wat betreft hun emotionele welzijn en werkdruk.
Het herkennen van de tekenen van burn-out en het implementeren van maatregelen die stress en werkdruk verlichten, kan de algehele gezondheid van de gezondheidszorg aanzienlijk beïnvloeden. Het initiëren van regelmatige feedbackmechanismen, het bieden van ondersteuning op het gebied van mentale gezondheid en ervoor zorgen dat de werkdruk beheersbaar is, zijn fundamentele stappen op weg naar een meer ondersteunend en duurzaam gezondheidszorgsysteem.
Het verkennen van innovatieve strategieën zoals het toepassen van AI om de administratieve last te verminderen en het ontwikkelen van empathieprogramma’s voor zorgverleners kan de toekomst zijn voor het verbeteren van de kwaliteit van de patiëntenzorg. Door gebruik te maken van AI kunnen zorginstellingen vervelende administratieve taken stroomlijnen, waardoor zorgverleners zich meer kunnen richten op interactie met en zorg voor patiënten. Het koesteren van empathie binnen de gezondheidszorg verbetert niet alleen de tevredenheid van patiënten, maar verrijkt ook het werkplezier van zorgverleners, waardoor een meer meelevend en efficiënter zorgsysteem ontstaat.
